De jeugd van Helmut Lotti was allesbehalve een periode waarin hij modieus gekleed door het leven ging. “Wij kochten onze schoenen in de Shoeconfex en ik droeg het ondergoed van mijn kozijn af”, vertelt Helmut Lotti in Humo. “Wij hadden ook geen badkamer en wasten ons in de keuken. Het toilet was een plank met een gat in, op het koertje. Ons huis was een krot, omdat mijn moeder andere prioriteiten had: ze was heel hedonistisch en vond plezier in het leven belangrijker. En elke dag kwam er deftig eten op tafel”, glundert Helmut Lotti.
Het feit dat hun huis een krot was, zorgde ervoor dat Helmut geen vrienden mee naar huis bracht. “Ik weet nog dat mijn maat, met wie ik ging fietsen, dringend naar de wc moest en vroeg of hij bij ons kon gaan. ‘Het toilet is kapot, ze zijn eraan aan het werken’, zei ik. Ik schaamde me dood”, reageert Helmut Lotti in het weekblad.
