Sonja Kimpen blikt in Primo terug op een pijnlijke periode in haar leven. Een periode die later een sleutelmoment zou blijken.
“Toen mijn oudste zoon Niels 8 jaar was, had hij een hersentumor”, vertelt Sonja Kimpen in het weekblad. “Hij zweefde tussen leven en dood. Maar ook als moeder moest ik doodsangsten overleven. De schrik om ons kind te moeten afgeven…”
Niels onderging een levensgevaarlijke operatie die maar liefst acht uur duurde. De kans dat hij het zou halen was 50 procent. Gelukkig liep alles goed af…
“Sindsdien is mijn dankbaarheids- en carpe diem-gevoel heel groot”, geeft de gezondheidsgoeroe toe in Primo. “Op dezelfde afdeling in het ziekenhuis zag ik immers genoeg ouders zónder kind naar buiten gaan. Het is dus een klein mirakel dat mijn oudste zoon het gehaald heeft. Klagen en zagen heb ik toen uit mijn woordenboek gebannen.”
“De ziekte van Niels is wel een sleutelmoment geweest”, geeft Sonja Kimpen toe in Primo. “Na zijn operatie besefte ik dat ik – ondanks mijn schulden, angsten en onzekerheid – álles had om gelukkig te zijn. Mijn gezin was gezond en al de rest? Dat waren luxeproblemen.”
