Goedele Liekens blikt in Gazet van Antwerpen terug op haar strijd tegen huidkanker. Een prachtige tache de beauté in haar decolleté bleek een uitgezaaide huidkanker te herbergen. “Ik zat in huidkanker stadium drie, er zijn er maar vier. Dan weet je genoeg”, aldus Goedele Liekens.
“Ik zat in een relatie toen ik ziek was. Maar je bent geen leuke partner als je kanker hebt. Je ziet er niet uit, je moet overgeven, ligt uitgeput op de bank… Psychologisch is het ook zwaar, we moeten daar écht meer aandacht voor hebben”, benadrukt Goedele in Gazet van Antwerpen.
Ondertussen is Goedele opnieuw vrijgezel: “Je bent niet meer die vrolijke vrouw van ervoor die bruist van de energie. Toen ik ziek was, kon ik niks. Ik was soms echt vervelend, ik lag te huilen, ik bewoog amper en mijn humeur zakte geregeld onder nul”, vertelt Goedele Liekens over die zware periode.
Haar relatie overleefde de strijd tegen huidkanker niet, maar Goedele ontdekte wel wie wél klaarstond voor haar: “Dat is absoluut zo. Die emotionele steun is heel belangrijk. Al is het maar iemand die zegt: ik snap dat je het moeilijk hebt, je hoeft niet vrolijk te zijn.”
“ Ze zeggen altijd dat je vecht tegen kanker, maar dat heeft niks met vechten te maken. Ik word daar zot van. Ik heb zo diep gezeten, emotioneel, en dan ben ik zelf nog psycholoog”, blikt Goedele Liekens terug op die helse periode in Gazet van Antwerpen.
“Mijn zussen en ouders. Mijn kinderen natuurlijk”, onthult Goedele Liekens wie er altijd klaarstond voor haar. “Door wat er gebeurd is, heb je wel gesprekken die je anders nooit gehad had. Dat koester ik. Je bent als ouder kwetsbaar. Als moeder ben je een heel andere vrouw”, vertelt Goedele in Gazet van Antwerpen.
