Vorig jaar verloor Leah Thys haar man Jos aan de gevolgen van corona. Leah viel van de ene dag op de andere zonder partner en moest opnieuw haar draai vinden over hoe ze in het leven staat. Dat ze Jos moest afgeven aan dat vreselijke virus, kwam hard aan.
“Maar ik ben dankbaar dat ik hem heb gekend. Jos voedde mij op alle mogelijke manieren. Hij was geen gemakkelijke, maar een uitermate interessante mens. En hij kon ontzettend lief zijn. Er zijn honderdduizend kleine dingen, die allemaal weg zijn”, zegt Leah in Story.
Leah bevindt zich nog steeds in een rouwproces en weet niet of ze daar snel zal uitkomen. “Bij momenten ben ik alleen treurig, dan weer diep ongelukkig. Maar soms ook kwaad. Maar even vaak denk ik: hij en ik hebben zoveel mooie jaren gehad. Ergens moest het ooit stoppen. Als ik op het kerkhof kom, vraag ik me telkens af hoeveel verdriet elk graf vertegenwoordig van zoveel mensen die er door de jaren heen naartoe gekomen zijn. Eigenlijk ben ik daar nooit alleen.”
