Na het overlijden van haar man blijft Leah Thys alleen en gebroken achter. De courage om haar huis te reorganiseren na zijn dood vond ze nog niet, het ontbreekt haar aan energie.
“Vooral ’s avonds. Alleen in dat grote bed… Als ik niet nog wat lees tot de letters voor mijn ogen beginnen dansen, word ik overvallen door herinneringen”, verneemt Primo van Leah Thys.
Ondertussen is hij twee jaar overleden maar toch is het nog steeds nodig om haar gedachten te verdoven om de pijn tegen te gaan. “Vroeger kookte ik elke dag vers, maar nu vind ik daar de fut niet meer voor. Ik ben altijd blij als er iemand komt logeren. Dan kan ik nog eens koken voor iemand”, vertelt Leah.
Ver vooruit denken is ook niet makkelijk. “Ik denk soms dat ik een groot feest zal geven wanneer ik tachtig word. Mijn vader en moeder zijn slechts 73 en 74 mogen worden. Ik heb hen dus al overleefd”, onthult Leah Thys aan Primo.
“Soms voel ik me bijna schuldig, omdat ik er nog ben. Aan de ene kant wil ik doorgaan en volop leven. Aan de andere kant lijkt de tijd voor mij stil te staan”, geeft ze openlijk toe.
