Je zou het misschien niet geloven maar Kürt Rogiers is lange tijd een heel gelovig man geweest. Hij wilde graag paus worden en heeft daar lange tijd van gedroomd. Tot het op zijn 20ste begon te veranderen.
“Mijn vrouw Els, die toen in het koor zong, en ik stellen ons vandaag soms wel eens de vraag: ‘Waar hebben wij die eerste twintig jaar van ons leven toch in geloofd?’ Dat is sindsdien echt volledig weg” zegt Kürt in Primo.
Niet dat er iets gebeurd is, maar plots was het geloof helemaal weg. Toen Kürt en Els gingen studeren zijn ze meer over het leven beginnen nadenken en konden ze niet anders dan concluderen dat het eigenlijk niet kan dat een godheid voor alles verantwoordelijk is.
Sindsdien is Kürt nooit echt nog een kerk binnengestapt, behalve wanneer ze op reis zijn. En het kan soms wonderen verrichten.
“Mijn oudste dochter zat toen in haar puberteit en op een dag stapten we een kerkje binnen met Lola, die van de hele dag nog geen woord had gezegd. Ze kwam naast me staan en vroeg: ‘Waarom bezoeken wij eigenlijk een kerk? Wij zijn toch niet gelovig? Ik heb haar toen vriendelijk verzocht om gewoon verder te zwijgen.”
