Je gelooft het misschien of niet maar zanger en acteur Maksim Stojanac moet toegeven dat hij best een goede leugenaar is. Dat vertelt hij zelf in Nina, een bijlage van Het Laatste Nieuws.
“Mijn ouders wisten nooit hoe het was op school. Ik spijbelde weleens. Net als bij de muziekschool, daar spijbelde ik vier jaar lang. Ik ging naar bijna geen enkele les. Tot die brief van de academie in de bus viel.”
Op zijn eerste debuutplaat heeft Maksim een nummer ‘Jongens Huilen Ook’ waarmee hij wil aantonen dat jongens ook best hun emoties mogen laten zien en af en toe wel eens mogen huilen. Ook Maksim laat af en toe zijn tranen de vrije loop.
“De laatste keer dat ik huilde was tijdens ons laatste concert met #LikeMe in het Sportpaleis. Plots kwam het besef dat we na zoveel jaren écht stoppen. Ik huil niet vaak eigenlijk. De afgelopen twee jaar was ik gevoeliger dan normaal. Ik zat in een break-up die me héél droevig maakte, had veel gewerkt, de oorlog in Oekraïne brak uit. Het was heftig.”
