De populariteit van André Hazes kende ongekende hoogtes. Het ging allemaal heel snel voor de zanger en dat maakte zijn leven er niet makkelijker op. Hij zocht zijn toevlucht in drank en drugs en dat werd hem bijna fataal.
“Met de jeugd die mijn zus Roxeanne en ik gehad hebben, ben ik er eigenlijk nog heel trots op hoe we terechtgekomen zijn. Zij is heel gelukkig met haar gezin, ik ben even de andere kant ingeslagen, maar ik ben eruit geraakt. Onze grootste eigenschap is toch dat we patronen doorbreken”, zegt hij in Primo.
Eenmaal verslaafd is het niet makkelijk om van de drankverslaving af te geraken. Maar het is André toch gelukt, al was het een moeilijke strijd.
“Als je geen alcohol drinkt, ben je bijna abnormaal. Ik zat veel in Amerika de laatste tijd en als ik daar op restaurant ging eten en de wijnkaart in mijn handen geduwd kreeg, zei ik altijd meteen: ‘Sorry, I don’t drink.’ Dan kreeg ik steevast een hatelijke blik terug. Waarom? Omdat ze niks aan me verdienden. Dat is toch raar? Ondertussen heb ik echt iedereen eruit gegooid die een slechte invloed op me had. Mijn vrienden drinken niet als ze bij mij zijn. De lol die we hebben is niet gebaseerd op drank.”
