Toen de broer van Jeroen Meus, Wim, kwam te overlijden, zat de kok een lange tijd vast in herinneringen aan zijn ziekbed en zijn dood. En dat terwijl de twee ook zoveel mooie andere herinneringen samen hadden gemaakt.
Jeroen heeft zich daar een beetje van moeten losrukken en ondertussen denkt hij ook weer vaker terug aan herinneringen van voor hij ziek werd.
“Maar ik heb vooral veel gehad aan een EMDR-behandeling, de therapie waarbij je je hersenen aanleert om voorbij de nare herinneringen te kijken. Dat waren heftige sessies, hoor: eerst moest ik naar het trauma, naar al het donkere en lelijke. Maar het werkte, want gaandeweg kwamen de mooie herinneringen weer prominent vooraan te zitten. Denk ik nu aan mijn broer, dan volgt automatisch een glimlach. Noemt iemand zijn naam, dan zie ik niet meer hoe hij voor het laatst zucht. Wel hoe we als jonge kereltjes op onze BMX’en door de plassen crossen”, lacht Meus in Humo.
