Wie Aaron Blommaert tegenkomt, zal vooral een lieve en vriendelijke jongeman tegenkomen. Maar Aaron kon ook stevig door het lint gaan. Al is dat ook vaak voor het plezier.
“Dat gebeurt wel eens op Aalst Carnaval. Het goede nieuws is dat ik dan echt onherkenbaar ben. Dus dat zal niemand geweten hebben, behalve mijn beste vrienden. Maar ook al van verdriet, als mijn hart wordt gebroken. Of van vermoeidheid. Ik heb al in gesprekken gezeten waarbij ik zo moe was dat ik dronken leek. Bij mij zijn de hoogtes heel hoog en de laagtes heel diep. De mensen die mij kennen, weten dat. Soms is het er los over, maar ik vind dat niet erg, want daarna is het ook gedaan”, lacht Aaron in De Morgen.
Blommaert is ook een heel gevoelige jongen. Zo is zijn hond rond kerst overleden en dat heeft hem heel erg aangegrepen.
“Ik heb de hele avond naast zijn mand gelegen, zoals Maria aan het kruis van Jezus. De dag nadien zat ik in de wagen op de terugweg van een vriend die onverwacht in het ziekenhuis lag. Ik drukte op shuffle en het eerste nummer dat opsprong was ‘Ben’ van Michael Jackson, dat ik al lang niet meer gehoord had. En ook de naam van mijn hond. Dus toen heb ik opnieuw gehuild. Maar niet alleen uit verdriet, ook uit dankbaarheid omdat hij heeft mogen leven.”