Met haar rol in ‘Northern Lights’ laat Jennifer Heylen zien wat ze in haar mars heeft. Ze speelt de rol van Denise, iemand die haar verdriet heel vaak opkropt. Jennifer is ook zo iemand, ook al huilt ze toch zo’n drie keer per week.
“Ik denk dat ik met de basisemoties goed overweg kan. Maar als het iets complexer wordt, weet ik met mezelf geen raad. Dan ontstaat er in mijn hoofd paniek. En als ik huil, is dat dikwijls niet voor mezelf, maar bijvoorbeeld als een vriendin ongelukkig is. Ik ben heel empathisch. Onlangs was ik in de regen aan het stappen en ik zag een babyhandschoentje liggen. In mijn hoofd maak ik daar dan een heel verhaal van: ‘Ocharme, dat baby’tje heeft nu een koud handje’. En ineens stond ik daar te bleiten op straat”, lacht Jennifer in Dag Allemaal.
In tegenstelling tot veel acteurs ontdekte Jennifer de passie voor het acteren pas op haar 27ste. Met wat ze nu weet, had ze dat graag veel vroeger ontdekt.
“Kon ik maar teruggaan in de tijd, dan zou ik naar Studio Herman Teirlinck of zo gaan, zoals veel collega’s. Maar toen was dat geen optie. Een van mijn beste vriendinnen heeft van kinds af toneel, dans en zang gedaan. Maar zoiets moet van thuis uit aangemoedigd worden. Mijn ouders hadden daar geen affiniteit mee. Ik kan me niet herinneren dat wij ooit naar het theater gingen, en zelfs niet naar de film. Naar de Zoo, dat wel. Pas toen iemand mij vroeg voor een kortfilm, ontdekte ik ineens mijn roeping.”
