Alice Toen is heel resoluut: een rusthuis dat nooit. Mocht ze de laatste maanden van haar leven toch naar een rusthuis moeten, dan zou ze het daar heel moeilijk mee hebben. Die drukte daar is niks voor haar.
“Je hebt daar maar een ‘kamer’. Ik woon in een duplexappartement en heb niet alleen een slaapkamer, living en keuken, maar bijvoorbeeld ook een computerkamer, een terras en zelfs een bovenverdieping waar ik kan zitten. Mijn dokter zegt altijd dat rust roest en dat het daarom belangrijk is om voldoende te bewegen”, zegt ze in Primo.
Maar om te bewegen hoeft Alice niet per se de deur uit te gaan. Zij kan thuis voldoende rondwandelen en toch genoeg in beweging blijven.
“Bijvoorbeeld om de bloemen op mijn terras water te geven. En in een rusthuis praten de mensen alleen maar over hun kleinkinderen en ziektes, terwijl ik wil discussiëren over kunst.”
