Hoewel Eddy Planckaert een gelukkig man lijkt te zijn, worstelt de voormalig wielrenner ook met muizenissen in zijn hoofd. Vooral zijn leeftijd lijkt hem parten te spelen.
Maar Eddy leeft ook letter als God in Frankrijk en dat leven mag en zal niemand van hem afpakken. Waarom hij daar zo graag woont, vertelt hij in Primo.
“Ik ben hier graag, tussen de mensen. En dan is het ook nog eens plezant om bezig te zijn, om altijd iets te doen te hebben. Dat is echt mijn wens. Aan het strand liggen, da’s niets voor mij. Dat kan ik hooguit één dag. Wat ik ook wel eens doe, is er een weekendje opuit trekken. Met mijn maat Luc en onze vrouwen, lekkere oesters eten. Maar ik moet eigenlijk altijd bezig kunnen blijven.”
Het mag duidelijk zijn dat Eddy oprecht gelukkig is met zijn leven. Hem hoor je niet klagen over de kleine dingen des levens.
“k heb hier ruimte, ik heb een vijver. De vertrekken waarin ik woon zijn sober. Ik moet als ik mijn huis binnenstap, bij manier van spreken mijn voeten niet afvegen. Ik heb een bed, eten en drinken. En als ik mij een bad neem, is het er één met een mankementje aan. Je kan dan zeggen: ‘Planckaert, hoe zot zijde gij?’ En ja, ik ben misschien wel zot, maar dit is mijn leven. Ik moet écht niet meer hebben. Een simpel bestaan.”
