Met Sam Gooris kan het al eens gebeuren dat je al eens iets grappigs of gênants meemaakt. En er is één moment dat Sam zich nog heel goed kan herinneren.
“Tijdens een optreden in Turnhout ben ik eens op mijn gezicht gegaan. Ik deed iets wat leek op een zijdelingse moonwalk, maar struikelde over mijn benen en viel. Ik stond snel opnieuw recht. ‘Dat was nogal een move’, riep ik. Maar ik zakte wel door de grond van schaamte”, lacht Sam in Story.
Die moonwalk, dat kent iedereen wel een beetje van Sam. Maar er zijn toch vreemde gewoontes dat misschien nog niet iedereen weet.
“Ik schrik heel snel. Geen idee hoe dat komt, ik heb geen slecht geweten ofzo. Maar als iemand tevoorschijn springt van achter een hoek of plots heel luid begint te gillen, dan schreeuw ik het uit. Thuis maken ze er een sport van om me de stuipen op het lijf te jagen. Ik loop nooit rond met een gerust hart.”
