Als er één ding is dat An Swartenbroekx niet van haar vader moet verwachten, dan is het een compliment. Hij geeft er haar heel weinig.
“Mijn broer Geert en ik zijn zo opgevoed, en daar ben ik blij om. Doe gewoon je werk goed, zonder steeds complimenten te verwachten. Weet je wel? Een leraar moet gemotiveerd voor de klas staan, een bakker moet lekker brood bakken, als je toevallig op tv komt, moet je voor je werk geen applaus verwachten”, zegt An in primo.
René Swartenbroekx heeft zijn kinderen altijd alle kansen gegeven die ze wilden. Maar ze moesten zich er wel voor inzetten.
“Mijn kinderen mochten naar de Chiro als ze dat wilden, maar dan niet om er na enkele maanden alweer te stoppen. En als ze notenleer wilden volgen? Dan vond ik dat ze die vijf jaar muziekschool moesten afmaken. Geef iemand een pluim en hij of zij krijgt vleugels. Een compliment kan wonderen doen, maar dat betekent niet dat je ermee moet strooien en geen gezonde kritiek mag geven.”
