De band tussen Leah Thys en haar mama is nooit zo innig geweest als de band tussen andere mama’s en hun kinderen.
Het is pas in de laatste maand van haar mama’s leven dat de twee elkaar begonnen te vinden, toen het afgelopen was.
“Ik had misschien nog gehoopt op een vorm van zachtheid waardoor er geen zwaar deken over mijn herinneringen zou hangen.”
“Het had beter kunnen worden tussen ons, maar we hebben te weinig tijd gekregen”, zegt ze in Het Belang van Limburg.
Acteren is altijd een noodzakelijk kwaad geweest voor Leah. Het hielp haar om te ontsnappen aan de realiteit.
“Ik moest vaak weglopen van mezelf om te kunnen overleven. Het was iets mentaals, omdat ik me als kind altijd ongewenst heb gevoeld.”