De Antwerpse acteurs Anke De Ridder, Nick Delafontaine en Nicole Laurent zijn ferm in hun gat gebeten. Enkel Ruud De Ridder ontsnapt eraan. Of we ons zorgen moeten maken? Niet meteen. Dat is immers het uitgangspunt van ‘Ik ben in m’n gat gebeten’, het nieuwe blijspel van ’t Echt Antwaarps Teater.
In het stuk maken we kennis met Jo (Nick Delafontaine). Door een ongelooflijk toeval, dat RSC Anderlecht heet, is hij de huwelijksverjaardag van zijn vrouw Ann (Anke De Ridder) vergeten. De sfeer zakt tot ver onder het vriespunt en tot overmaat van ramp komen ook bovenburen Piet (Ruud De Ridder) en Marina (Nicole Laurent) over de vloer. Zij zijn op zoek naar nieuwe vrienden en lijken die, volgens hen althans, met Ann en Jo gevonden te hebben. Amper een jaar later is het opnieuw prijs: Jo vergeet ook de vijfde huwelijksverjaardag. Hij probeert zich nog te redden met een smoes, maar ook die smoes komt al snel uit. “Eigenlijk is het vooral Marina die zich moeit met het huishouden van Ann en Jo en sta ik er als Piet wat als buitenstaander bij,” vertelt Ruud De Ridder na afloop van het stuk. “Al vind ik het ongelooflijk jammer dat zo’n twee toffe mensen scheiden. Vooral omdat zij na meer dan een jaar echte vrienden zijn geworden, wil ik alle moeite van de wereld doen om hen terug bij elkaar te brengen. Helaas voelen nogal wat mensen zich in hun gat gebeten. Wie dat om welke reden voelt, daarvoor moet u uiteraard komen kijken.”
Publiek staat centraal
Het moet geleden zijn van de zogezegde Disney World-reis van Sven De Ridder (tijdens het stuk ‘Sateekens met peekens’), dat het publiek nog een rol speelde in de voorstelling. Toen werd elke voorstelling één persoon uitgekozen om als Winnie The Pooh op de foto te gaan met de acteurs, maar in ‘Ik ben in m’n gat gebeten’ is de rol van het publiek een heel stuk groter. Zij worden als het ware deel van het decor. “Dit is inderdaad het stuk waar het publiek het meest in kan meespelen,” bevestigt Ruud. “Op een gegeven moment mogen ze zelfs bepalen hoe we verder zullen gaan. Ik heb twee eindes geschreven en het is aan het publiek om te bepalen met welke versie we de show zullen uitdoen. Er is ditmaal echt heel veel interactie met het publiek en je voelt wel dat de mensen dat graag hebben. Je kan dat natuurlijk niet bij elk stuk doen, anders wordt dat ook te gewoon. Nu blijft het toch iets meer speciaal.”
Decor
In augustus begint ’t Echt Antwaarps Teater aan het laatste speelseizoen in eigen huis. Wie daar nog een show wilt meepikken vooraleer het gebouw een andere bestemming krijgt, heeft daar dus niet veel tijd meer voor. Wie er, net als ons, regelmatig over de vloer komt, zal zeker al gemerkt hebben dat er telkens gewerkt wordt met een knap en levensecht decor. “Wij zijn één van de weinige theaters die nog met decors werken,” is De Ridder trots. “De meeste doen dat met zetstukken of doeken, maar wij werken nog elk stuk met een klassiek decor. Je merkt wel dat mensen dat ook appreciëren. De reacties telkens dat doek voor het eerst opent, liegen er niet om. Er is echter nog een andere moeilijkheid, namelijk dat wij met die decors ook op verplaatsing gaan. Zoals u weet, gaan wij met een aantal van onze stukken ook op reis door heel Vlaanderen. Ook het desbtreffende decor gaat telkens mee. Dat wordt dan in Antwerpen afgebroken en pakweg op vrijdag opgebouwd in Heist-op-den-Berg, om daar na het spelen weer af te breken en zaterdag bij wijze van spreken in Geraardsbergen weer op te bouwen.”
Anderhalve maand vakantie
Nadat de huidige voorstellingenreeks er weer op zit, wordt er een pauze van anderhalve maand ingelast. Al betekent dit voor Ruud De Ridder en co niet zomaar anderhalve maand op de luie krent zitten. “Wij repeteren door tot begin juli en dan nemen we een kleine maand vakantie, om dan begin augustus opnieuw te repeteren voor de eerste voorstelling van het nieuwe seizoen. Of ik me die maand toeleg op het schrijven van nieuwe stukken? Uiteraard schrijf ik in die periode ook, maar eigenlijk schrijf ik de hele tijd door. Zoals ze bij ons zeggen: tussen de soep en de patatten. Dat moet wel, want anders komen er niet veel stukken in huis.”
Laatste speelseizoen in eigen huis
“In ons laatste seizoen in eigen huis, hernemen we opnieuw het stuk waar mensen al lange tijd naar blijven vragen: ‘Mijn schoonzoon is nen Hollander’. Het is zelfs zo dat er naar die voorstellingen ook Nederlanders komen kijken. Dat is echt een stuk dat het blijft doen, dus die moesten we absoluut nog in eigen huis brengen. Na volgend speelseizoen schroeven we de activiteiten een stukje terug. Niet dat we stoppen, verre van. Momenteel spelen we acht stukken in eigen huis, waarvan we met twee stukken op reis gaan gedurende datzelfde jaar. Dat betekent dat we soms zowel hier in Antwerpen als op locatie spelen op dezelfde dag. Helaas wordt dat allemaal wat veel om te combineren. Daarom spelen we vanaf seizoen 2019-2020 nog twee stukken, in de Arenbergschouwburg en gaan we met die stukken ook op reis.”
Praktisch
Wie het hilarische stuk ‘Ik ben in m’n gat gebeten’ nog graag gaat zien vooraleer het ten einde is, die kan nog tot en met 16 juni terecht in ’t Echt Antwaarps Teater. Tickets zijn te boeken via 03 231 64 64 of via de website van ’t Echt Antwaarps Teater.
