Canvas heeft de uitzendrechten verworven van de spraakmakende nieuwe HBO-documentaire Leaving Neverland over kindermisbruik door popster Michael Jackson. In de film getuigen twee mannen, Wade Robson en Jimmy Safechuck, uitgebreid over de manier waarop zij als kind door de popster verwend, verleid en seksueel misbruikt werden.
De Australische choreograaf Wade Robson (1982) was als kind al een begenadigde danser en kwam zo in contact met Michael Jackson. Jimmy Safechuck (1978), momenteel computerspecialist, speelde samen met Michael Jackson in een Pepsi-reclamefilm en raakte zo met hem bevriend. Beide mannen werden in de late jaren ’80 als 7- en 10-jarige opgenomen in de entourage van Jackson. Samen met hun familie werden ze uitgenodigd op diens domein Neverland en gingen ze met de popster mee op tournee. Hun ouders waren verblind door de glamour en de luxe en zagen niet hoe hun kinderen jarenlang gemanipuleerd en misbruikt werden door Jackson.
In de documentaire praten Robson en Safechuck open en vaak heel expliciet over de manier waarop ze door Jackson misleid en misbruikt werden. Ze vertellen ook hoe moeilijk het later voor hen was om in te zien wat er echt gebeurd is. Lange tijd hebben ze dat voor zichzelf en de buitenwereld onderdrukt en ontkend. Uit eerbied en respect voor hun idool. Nu ze zelf vader zijn van jonge kinderen, vinden ze dat ze niet langer kunnen zwijgen. Ook hun moeders, vrouwen en andere verwanten komen aan het woord. Ze vertellen een aangrijpend verhaal over de impact van het misbruik en de complexe gevoelens die de mannen ertoe hebben gebracht om uiteindelijk de confrontatie aan te gaan met hun ervaringen.L
Leaving Neverland ging op 25 januari in première op het Sundance Film Festival en deed heel wal stof opwaaien. De nabestaanden van Jackson veroordeelden de documentaire nog voor de eerste vertoning. De première werd bijgewoond door Robson en Safechuck. De twee mannen kregen een staande ovatie, maar ook bedreigingen van Jackson-fans. Andere fans vonden dan weer dat ze hun mening over Jackson moesten herzien, misschien niet als artiest, maar wel als mens.