Eindelijk heeft Christoff weer plezier in zijn werk. Vroeger raasde zijn sneltrein gewoon maar door en door en had Christoff amper tijd voor zichzelf.
“Ik heb zelfs effe het gevoel gehad dat ik het echt niet graag meer deed. Het probleem was: heel veel mensen waren afhankelijk van mij. Als ik drie weken op vakantie wou, verdienden zij drie weken niets en voelde ik me schuldig”, zucht Christoff in Dag Allemaal.
Christoff werkte niet alleen voor zichzelf, maar ook om de machine rond zich draaiende te houden. En daarbij voelde hij heel wat druk.
“Er was de druk van de platenfirma om te presteren en de druk van mijn manager die maar aan het boeken en boeken was. Want hoe meer ik zong, hoe meer zij verdienden.”
En dat verliep soms behoorlijk heftig. “Soms was het: ‘oei, we hebben ons miskeken, het wordt wat krap tussen die twee optredens.’ Maar zij zaten rustig thuis, hé, terwijl ik het allemaal moest doen en gestresseerd op het podium stond omdat ik wist dat ik niet op tijd op het volgende optreden zou geraken. En ’s avonds belde niemand om te horen of het allemaal gelukt was.”