Toen Daphne Paelinck was bevallen van haar tweede dochtertje Mae, zat Daphne allesbehalve op een roze wolk. Ze voelde de drang niet om haar dochtertje heel de tijd vast te nemen en ging door een moeilijke periode.
Dat haar dochtertje werd geboren na dertig weken zwangerschap, daarna meteen in de couveuse moest, heeft daar heel veel mee te maken. Ze kon niet meteen een band opbouwen met haar kind, zoals andere ouders dat wel kunnen.
Het duurde ook ontzettend lang voor Daphne zelf weer rust vond bij zichzelf. Ze was superblij dat ze terug kon gaan werken, maar teksten onthouden, dat lukte haar niet meer.
“Na één maand kon ik mijn teksten voor ‘Thuis’ niet meer onthouden. Niets, geen enkele zin. Zo wil je niet op de set staan, natuurlijk. Ik weet nog dat ik bij Nawfel (Adil in ‘Thuis’) zat te huilen en zei: ‘Ik weet niet wat ik heb, ben ik depressief of wat is er mis met mij?’ Tot onze productie-assistente zei: ‘Daphne, het is niet niks wat jij hebt meegemaakt. Geef jezelf tijd’. Dat waren de juiste woorden.”
Het mag dan wel logisch zijn dat Daphne er met haar gedachten niet bij zat, voor de actrice voelde het toch als een soort van falen. “Dat gevoel heeft me lang parten gespeeld. Ik heb Mae niet kunnen voldragen, ik heb haar niet de warmte kunnen geven die ik Allie wel kon geven… dat zijn dingen die dan door je hoofd gaan.”