Eveline Cannoot heeft een gloednieuwe single… en wat voor één? Een tempo-opbouw die nog harder gaat dan het leven zelf en een beklijvende tekst uit de pen van Sabien Tiels. Voor Eveline zo persoonlijk, maar tezelfdertijd ook weer zo universeel.
Eveline had groot nieuws: vrienden, ouders en familie mochten het weten.. zwanger! Het paste zo hard in de adrenalinestoot die haar hele leven was. Nieuw huis, dik 150 optredens per jaar, de nieuwe televisiekwis ‘100 seconden’… een kindje… maar de echo vertelde plots anders, geen hartslag, geen droom, alleen warme tranen, vloeiend over strakke vragende wangen… uit de mond een aarzelende en trillende ‘w..w.. waarom toch?’
Eveline Cannoot: ‘Oh, dat was hard.. alsof het leven stil stond, alsof ik gereset werd, terug op nul, terug naar af. Ik had gelukkig schouders om op te huilen (net voor corona, het kon nog), een man om bij te schuilen en het verdriet mee te delen. Maar de positiviteit in mezelf zocht naar de zin van dat ‘niet mogen zijn’, naar wat ik er kon uithalen voor de toekomst. Ik wist dat ik stap voor stap mezelf zou terugvinden, van de adem zou gebruik maken om te leven, te kijken, te ruiken, te voelen… en weer zo op te bouwen. Ik heb nu meer energie dan ooit, meer goesting… kijkend en vooral voelend wat op m’n pad komt’.
Hartsvriendin Sabien Tiels vertaalde het positieve gevoel, de energie die Eveline uit die harde confrontatie met de stukgeslagen droom haalde in een lied dat –zeker in deze tijden van ‘herstarten’- op het lijf van zo velen lijkt geschreven. Producer David Vervoort vertaalde gevoelens op een zo meeslepende manier, in een tempo dat opbouwt en plots zo hard gaat… om ook weer te verzachten. Ook Eveline weet dat, hoe bewust ze nu ook iedere stap zet, ze toch weer in die drive komt waarbij het leven het van je overneemt. Je in een roes komt die je eigen hartslag overstijgt… Maar ze weet ook verdomd goed dat net dat tempo… ook op tijd effe terug moet. Dat gevoel, die drive, dat gepingpong tussen de drang naar leven en beleven, van adrenalinestoot naar adrenalinestoot … en het luisteren naar dat stemmetje in jezelf dat zegt: ‘rust, denk, voel, sta stil bij je volgende stap’. Die muzikale vertaling pakt je in iedere seconde van deze nieuwe song. Zonder twijfel vertaal je muziek en tekst naar jezelf, naar hoe wij onze samenleving, ons leven weer gaan opbouwen…Hopelijk niet zo snel mogelijk terug naar ‘het ouwe’, maar gesterkt door het nulpunt dat we beleefden, dat nulpunt als energie voor nog meer leven, nog meer voelen.. ‘STAP VOOR STAP’.
