Gert Verhulst is al vele jaren aan het werk en heeft al veel mogen doen in al die tijd. Maar hij heeft vooral mooie herinneringen gemaakt. Ook samen met Danny Verbiest, die recent is overleden.
Het kon al eens gebeuren dat er een technische storing was en het gebeurde een keer dat Danny een enorme knal in zijn oren kreeg en niet verder kon.
“‘Oei Samson wat is er’. Hup Samson af en wij stonden daar. Ik wist dat Margriet Hermans toen in de zaal zat. En ik denk: wat gaan we nu doen?”
Gert had de keuze: of hij kon zeggen tegen de mensen dat ze even zouden stoppen omdat er technische problemen waren, maar hij ging toch voor zijn tweede keuze.
“Ik zeg: beste mensen, kijk eens wie in de zaal zit. Margriet Hermans. En ik zeg: oh, Margriet, kom eens op het podium. Wil jij een liedje zingen voor ons?”
“Het orkest begon direct in de partituren te bladeren. Margriet sprong direct recht, maar toen woog ze nog 150 kilogram en het podium van de Elisabethzaal is redelijk hoog. We hebben ze toen het podium op gehesen, met alles erop en eraan en Margriet heeft toen een nummer gezongen.”
En Gert had geluk. Tegen dat Margriet gedaan had met zingen, waren ook de technische problemen opgelost.