Zita Wauters komt uit een erg warm nest en heeft gedurende haar hele leven liefde gekend.
Wanneer de reporter van Het Laatste Nieuws aansluitend vraagt hoe belangrijk lichamelijkheid voor het tv-gezicht is, geeft ze aan dat ze een echte knuffelaar is bij mensen waar ze zich comfortabel bij voelt.
“Maar voor de rest ben ik misschien wat gereserveerder”, merkt ze op. “Al vind ik bijvoorbeeld een schouderklopje, of een aanraking, wel van grote waarde, al was het maar als blijk van steun, om iemand op zijn gemak te stellen of als alternatieve manier van communiceren.”
“Ik denk dat iedereen lichamelijkheid nodig heeft. Lichamelijkheid is een vorm van liefde en ik probeer zoveel mogelijk liefde te verspreiden. Binnen, weliswaar, grenzen.”
Als het goed voelt, vindt Zita het super om lichamelijk met iemand om te springen. “Ik kruip nog altijd met papa in de zetel. En hoe ouder ik word, hoe vaker ik ook mijn broer Nono eens vastpak.”
“Maar als iemand bijvoorbeeld met me op de foto wil, en ik word daarvoor ongevraagd vastgepakt, vind ik dat niet oké. Lichamelijkheid waar ik zelf niet voor kies: nee, dank u.”
