Jacotte Brokken kan zich best vaak ergeren aan bepaalde dingen, zoals andere mensen. Ze komt gelukkig niet vaak op plaatsen waar ze andere mensen treft, maar op het openbaar vervoer kan het best hevig zijn.
“Ik kom zelden of nooit in supermarkten. Ik laat mijn boodschappen leveren. En ik zit vrijwel ook vaak alleen in de auto, dus ik kom gelukkig niet vaak in aanraking met andere mensen. Al erger ik mij in de auto dan weer aan de andere weggebruikers”, lacht ze in Humo.
Als kind werd Brokken altijd een beetje anders bevonden en daardoor werd ze vaak uitgesloten. Ze voelde zich anders doordat ze vooral andere interesses had.
“Terwijl al mijn vriendinnen geobsedeerd waren door de nieuwste film met Hilary Duff, ging ik in het cultureel centrum van Beveren naar Najib Amhali kijken, of naar Wim Helsen. Daar kon ik met niemand over praten, behalve dan in de les voordracht – daar werden de teksten van Wim Helsen zelfs gebruikt om voor te dragen. Maar in mijn klas vonden ze me maar een rare, en lieten ze me in het algemeen links liggen. Die ervaring heeft er mee voor gezorgd dat ik altijd eerst probeer te luisteren naar mensen vóór ik mijn conclusies trek. Iedereen heeft zijn verhaal, hè?”