Janine Bischops en haar beste vriendin Marleen zijn twee handen op één buik. Janine kent Marleen al van toen ze nog een baby was en de twee gingen graag samen op pad. Maar ze gingen ook graag zwemmen samen.
“Om 8 uur ’s morgens trokken we naar het Badhuis in de Veldstraat. Het is dan rustig in het zwembad. Janine zwemt altijd aan de kant, ze heeft niet graag dat mensen over haar heen in het water springen”, vertelt Marleen in Dag Allemaal.
Janine is dol op zwemmen, maar is er toch niet altijd gerust in. “Ik kan wel goed zwemmen, maar liefst niet in het midden. En als ik het zwembad over zwem, mag er niemand onder mij zwemmen. Dan sla ik in paniek en zou ik verzuipen. Ik ben een schrikkentist”, lacht Janine.
Maar aan dat zwemmen kwam plots abrupt een einde door een dramatische gebeurtenis in Janine haar leven. “Ik kwam op een zondag thuis van het zwembad en m’n dochters zeiden: ‘Mama, je moet direct naar de kliniek bellen. Ik was twee nachten bij ons ma in de kliniek blijven slapen, maar toen niet omdat ik ging zwemmen.”
“Tot morgen!’ had mama gezegd. Dat was het laatste wat ik van haar heb gehoord. Ze had een hartstilstand gehad. Als een zot ben ik naar’t ziekenhuis gereden. Ik heb haar nog even gezien toen ze haar probeerden te reanimeren. Tevergeefs, helaas.”
