Jens Dendoncker mag dan wel vaak grapjes maken over eten en hij mag er dan wel niet tegenkunnen dat mensen in zijn bord zitten, Jens is ook sportief en dat verwachten misschien veel mensen niet.
“Ik doe aan hordelopen. Tot mijn achttiende heb ik dat in competitie gedaan, maar nadien ben ik ermee gestopt. Nu pik ik de draad weer op. Hordelopen vergt absolute focus, want je moet je op het juiste moment afstoten. In je hoofd is er geen ruimte om aan iets anders te denken”, klinkt het in Story.
Hordelopen is misschien wel de ideale uitlaatklep voor Jens wanneer hij voelt dat hij moet huilen. Zo moet hij soms huilen voor een telefoongesprek.
“Je moet weten dat ik een ongelofelijke telefoonangst heb, want ik bel niet graag met mensen. Op voorhand heb ik altijd stress, ik weet soms niet waar ik moet kruipen en begin zelfs de ziel uit mijn lijf te huilen.”