Wie wil weten wat Jens Dendoncker heeft meegemaakt de afgelopen jaren, die moet zijn boek ‘Ik mag er niet aan denken’ in huis halen. Daarin vertelt Jens over de mentale problemen die hij heeft gehad en het liefdesparcours dat hij heeft bewandeld.
“Ik heb moeten vechten voor het hoofdstuk over de liefde. Het is zogezegd een brief aan mijn eerste lief, maar tegelijk zijn er ook mijmeringen over latere relaties ingeslopen. Ik denk dat mijn uitgever het iets te abstract vond, maar er staan een paar van mijn favoriete zinnen in. Zoals: ‘Zo graag word ik verteerd door verliefdheid, zo graag ben ik verslingerd aan een ander”, klinkt het bij Jens in Humo.
Jens wordt heel snel verslaafd aan de liefde en noemt zichzelf een liefdesjunkie. Maar is liefde wel liefde als het niet als een verslaving aanvoelt, vraagt Humo zich af.
“Onlangs las ik ‘Tekenen van het universum’ van de Nederlandse schrijfster Emy Koopman. Een geweldige autobiografische roman, waarin ze schrijft over een alles overwoekerende verliefdheid. Ze vergeleek die met een bosbrand, omdat die de grond achteraf vruchtbaarder achterlaat. Ze stelt zich de vraag: ‘Als er nooit iets in brand heeft gestaan, hoe vruchtbaar kan de grond dan zijn?’ Voor mij is dat een voorwaarde: alles moet afgebrand worden door laaiende liefde.”