Iemand zien aftakelen aan Alzheimer, het is erg pijnlijk om te zien. Karin Tanghe maakte het tweemaal van dichtbij mee. Één keer bij haar schoonzus, de andere keer bij haar schoonmoeder.
Vooral haar schoonzus was erg schrijnend om te zien. Zij leed aan jong dementie en takelde steeds meer en meer af.
“Ze ging wandelen, niet wetend waarheen. Ze was heel vaak op de dool. Het viel me op dat ze heel vaak besefte dat er iets mis was. Ook op het einde nog. Ik zag de onmacht in haar ogen. Op een gegeven moment zag ze er ook de zin niet meer van in”, zucht Karin in Primo.
Het was voor haar schoonzus heel moeilijk te aanvaarden dat ze heel snel achteruit ging. Ze voelde veel onmacht en kwaadheid en Karin kon dat heel goed begrijpen.
“Een goede kennis – de moeder van de vriendin van mijn jongste zoon – heeft ook alzheimer. Ik ga haar regelmatig bezoeken, maar ik begin het steeds moeilijker te krijgen. Misschien omdat ik nu die rol in ‘Thuis’ speel?”