De puberteit, we hebben het allemaal meegemaakt en voor iedereen verliep die anders. De één heeft heel erg gepuberd, de ander zo goed als nauwelijks. Voor Kürt was de periode tussen zijn twaalfde en achttiende heel erg verwarrend.
“Het ene moment was ik heel erg into Don Johnson, het andere dan weer helemaal into Jotie T’Hooft, de neoromantische dichter die heel sombere poëzie schreef”, begint Kürt in Primo.
Zelf heeft Kürt ook nog gedachten geschreven, die hij tot nu toe altijd heeft bewaard. Al moet hij er ook voor zorgen dat zijn dochters die nooit te lezen krijgen.
“Mijn synoniem was Maarten Goedleven, maar ook die gedichten waren zeer somber. En heel slechte rijmerij.”
Momenteel zitten de twee dochters van Kürt volop in het hun puberteit en vooral de jongste is enorm zoekende. De oudste staat dan weer voor een belangrijke keuze. “Ze zit in het zesde middelbaar en moet dus kiezen wat ze gaat studeren. Waarschijnlijk iets in de zorg. Maar ik heb heel fine meisjes die het al bij al zeer goed doen.”