Enkele maanden geleden werd Martine Jonckheere voor de tweede keer geconfronteerd met borstkanker. Martine liet zich ook dit keer niet kennen en vocht terug. Maar het heeft wel invloed op de rest van haar leven.
“Ik moet twee keer per jaar aan een baxter liggen, om de botten te verstevigen. Dat heb ik onlangs voor het eerst gedaan. En verder moet ik hormoontherapie volgen door elke dag een pil te nemen om uitzaaiingen te voorkomen. Dat is wellicht voor de komende vijf à tien jaar”, legt Martine uit in Dag Allemaal.
Martine en haar man Filip proberen nooit over de negatieve scenario’s na te denken. Die gedachten houden ze liever ver weg.
“Als ik alleen zou zijn, zou ik misschien wel donkere gedachten hebben. Maar nu we er samen voor staan, ben ik strijdvaardiger. Filip trekt me uit elke dip.”
Ook voor de partner is het allemaal niet te onderschatten en dat wordt wel eens vergeten. “De steunbetuigingen zijn veelal aan mijn adres, maar Filip verdient ze net zo goed. Hij begrijpt me zonder woorden. Wanneer ik even geen zin heb om m’n verhaal te doen aan goedbedoelende passanten, neemt hij me mee naar ergens waar geen Nederlands wordt gesproken. Hij laat dan alles vallen, omdat hij voelt dat ik het nodig heb.”
