Otto-Jan Ham is altijd een open boek geweest. Zo vertelt hij in Humo voor het eerst over het zware auto-ongeluk dat hij heeft gehad. Iets wat hij zelf omschrijft als het lamlendigste accident allertijden.
“Ik was negentien jaar en ik zat naast de bestuurder toen we los door de muur reden. Hij was op slag dood. Ik kon ongehavend het portier opendoen en uitstappen. Zomaar”, vertelt hij.
Dat ongeluk heeft een stevige impact gehad op de presentator en op zijn leven. Hij stapt in een auto en stapt er tenslotte weer uit met een ongelooflijk schuldgevoel.
“Meer dan twintig jaar geleden heeft dat enorm op me gewogen. Draag het maar eens mee. En toch ben ik pas na jaren therapie en veel gesprekken tot de conclusie gekomen dat het wellicht aan dat accident lag dat ik lange tijd alle grote emoties voor mezelf heb gehouden. Het kwam me op de één of andere manier niet meer toe om de wereld lastig te vallen.”