Twee dagen geleden zat Stany Crets samen met nog andere vertegenwoordigers van de cultuursector op het kabinet van Jan Jambon om een versoepeling van de coronamaatregelen te krijgen. Toen reageerde de regisseur en acteur nog voorzichtig positief, maar na afloop van de Nationale Veiligheidsraad is het positieve gevoel compleet verdwenen.
Crets voelt zich met een kluitje in het riet gestuurd en dat mag iedereen weten. In een open brief haalt hij uit naar de politici en de Nationale Veiligheidsraad.
Stan
“Wat heeft de nationale veiligheidsraad beslist voor onze cultuursector? We mogen weer naar een publiek van 200 mensen binnen en 400 mensen buiten.
1) Laat ons hopen dat het dan nog even goed weer blijft.
2) Daar zijn we op dit moment bijzonder weinig mee vooruit.
Ik leg het even simpel uit waarom we daar niet blij mee kunnen en mogen zijn.
Omdat we dat niet vroegen namelijk. Wij vroegen respect en we kregen 5 centiemen.
Oké. (kuch)
We vroegen in grove lijnen dit :
a) Een perspectief. Een gezond, redelijk en logisch kader om binnen te werken.
b) Werkbaarheid naar de toekomst. Een vooruitzicht om weer te kunnen produceren.
c) Geen absolute cijfers wat betreft publieksaantallen, maar logischerwijs afhankelijk van de grootte van de zaal.”
En wat heeft de cultuursector donderdag gekregen? Zo goed als niets. “We kregen een haastig ingepakt pakje met een stervend musje in dat stierf onderweg naar huis”, omschrijft Stany Crets.
“Minister Jambon zelf namelijk benadrukte na ons overleg met zijn kabinet dat wij een sector waren die veilig kon en wou werken. Cijfers toonden aan dat er 0 (nul) besmettingen waren in de sector. Virologen bevestigden dat onze vragen redelijk en dus uitvoerbaar waren. Gouverneurs steunden ons onvoorwaardelijk omdat er nog wat goed te maken was. Waar liep het dan mis? Geen idee”, reageert Stany Crets.
De boosheid van Stany Crets en zijn collega’s is groot. “Geef ons ons publiek terug. Geef ons een gelijkwaardige behandeling. Er is geen enkele reden waarom dat niet zou gebeuren. Geen enkele. Ik herhaal : geen enkele.” De knipoog is er niet, maar het is duidelijk dat Stany Crets richting Marc Van Ranst kijkt.
Tot slot nog een smeekbede van Stany Crets. “Behandel ons met respect. Geen versoepeling? Geef ons dan steun en een datum! Een opstartdatum is nodig. Als we geen datum hebben hapert de tax shelter, de financiers aarzelen, de banken treuzelen. Put your money where your mouth is. Wij bloeden langzaam dood”, besluit de theatermaeker.