Tom Waes is terug met ‘Kamp Waes’ en dat wordt nog straffer dan het eerste seizoen. Elke deelnemer van het programma heeft zijn eigen persoonlijke verhaal en die hebben Tom soms tot tranen toe beroerd.
“Ik zou er geen probleem mee hebben mochten mijn tranen op televisie worden uitgezonden. Maar ik weet niet of ze de uitzending hebben gehaald. Het heeft allemaal met de montage te maken. Trouwens: de mensen weten ondertussen dat ik een grote mond heb, maar een klein hartje. Ik heb lang dat imago van stoere kerel moeten meesleuren, zeker na mijn rol in Het Geslacht De Pauw, maar ondertussen denk ik wel dat ik bijna helemaal verlost ben van die hardheid. In Reizen Waes hebben de mensen mij al dikwijls zien huilen wanneer we schrijnende toestanden tegenkwamen. Ik ben een heel emotionele en empathische mens. Mijn inlevingsvermogen is groot. Maar anderzijds: hoe zwaar de proeven ook waren, ik heb me nooit schuldig gevoeld”, klinkt het in Story.
Maar niet alleen voor de kandidaten waren de opnames erg uitputtend, ook voor Tom waren het behoorlijk slopende opnames.
“Aan het einde was ik doodop. Ik heb amper een oog dichtgedaan en dat vreet aan een mens. Op een bepaald moment kwam er nauwelijks nog iets zinnigs uit mijn mond. De eindredacteur zei: ‘Kruip in je bed.’ Voor de kandidaten was het uiteraard nog duizend keer zwaarder. Zij moesten meer dan ooit de grenzen van hun fysieke en mentale kracht opzoeken. Het is niet omdat je een marathon kunt lopen, dat je geschikt bent voor Kamp Waes.”