Tranen voor Ellen: “ik moest door een rouwperiode”

In Vlaanderen moet Ellen Callebout een van de grootste dierenvrienden zijn die we kennen. Haar honden zijn alles voor haar en daar heeft ze heel veel voor over. 

“Maar thuis hadden wij zelf geen dieren, buiten een cavia of zo. In het restaurant was ik altijd heel hartelijk voor mensen die met dieren kwamen. Ik had altijd hondenkoekjes klaarstaan. Maar ik had zelf geen tijd voor een huisdier in die periode”, zegt ze in Dag Allemaal. 

Pas toen ze met Gert het huis kocht in Oostduinkerke, kocht ze ook Marcel en Leo. Zij waren haar eerste honden, haar kindjes. 

“Ik kan me geen leven voorstellen zonder een hond. Gert weet dat hij voor de rest van zijn leven zijn huis met een hond zal moeten delen. Ik vind dat echt een meerwaarde in ons leven.”

“Die beestjes brengen zoveel vreugde en geluk. Ook verdriet natuurlijk, als ze ziek zijn of als ze doodgaan, zoals Marcel. Toen Marcel stierf, moest ik door een rouwperiode, en Gert heeft er ook van afgezien.”