Toen Werner De Smedt een heupoperatie moest ondergaan, kwam zijn werk even in het gedrang. Hij kon eventjes niet meer acteren en dat vond hij lastig. Hij is dan ook veel te vroeg weer begonnen met werken.
Werk komt niet op de eerste plaats bij Werner, maar hij is toch van de generatie die liever niet te lang thuis wil zitten.
“Maar als ik een engagement aanga, zoals mijn werk, wil ik dat wel zó goed mogelijk doen. Noem het een soort van plichtsbewustheid. Na veertien dagen thuis te hebben gezeten na de operatie, vond ik dus dat ik terug aan de slag moest. Maar dat was te snel. Tijdens het draaien moest ik constant mijn ‘auws’ en ‘oeis’ onderdrukken. Ik ben nog een weekje ziekteverlof moeten gaan bijvragen aan de bazen en daar voelde ik me ontzettend schuldig over”, zegt Werner in Primo.
Normaal moest Werner drie maanden thuisblijven, maar dat kreeg hij niet over zijn hart. Ook de dokters beloofden hem dat hij na veertien dagen terug in de wagen zou kunnen zitten.
“En dat wás ook zo. Maar een hele dag op de set staan, dat is toch nog iets anders dan achter een bureau of in de auto zitten.”
