Als weerman probeert Frank Duboccage ons elke dag blij te maken door het voorspellen van mooi weer. Ook al lukt dat niet elke dag. In Story blikt Frank terug op zijn allereerste vakantiejob, eentje in het ambachtelijk marsepein-atelier in Kortrijk.
“Ik heb ook eens een vakantiejob gedaan in de Makro. Ik stond daar aan de afwas en ik herinner me dat in het mosselseizoen die grote bakken met lege schelpen en mosselvocht onophoudelijk mijn richting uitkwamen. Stinken! Sindsdien heb ik nooit nog mosselen aangeraakt.”
Een afkeer aan marsepein heeft Frank gelukkig niet overgehouden aan zijn vakantiejob in het marsepeinatelier.
“Het waren altijd heel lange dagen en het was heel hard werken. Mijn dagen bestonden toen uit slapen, eten en werken. Voor iets anders bleef er geen tijd meer over. Ik moest altijd om 3 uur opstaan en dat is behoorlijk vroeg.”
En ook van GSM’s was er nog geen sprake, en dat was het moment waarop Frank zich maar beter niet oversliep. “Ik reed elke dag met mijn neef mee naar de fabriek. Ik had me een keer overslapen en kon mijn neef toen niet verwittigen. Ik ben toen op mijn fiets in het holst van de nacht naar de fabriek gefietst.”