Na 17 jaar permanent aanwezig te zijn op verscheidene Vlaamse radiozenders en al zeven seizoenen aan de zijde van Sven Ornelis tijdens de ochtend op JOE, twijfelt niemand er nog aan dat Anke Buckinx àltijd eerlijk is. Wanneer ze wordt uitgenodigd om in de podcast ‘Schone Vrouwen’ haar beautygeheimen te vertellen, is het dan ook geen verrassing dat de radiopresentatrice haar gehele hart op tafel gooit. In 35 minuten vertelt ze openhartig over haar slecht slaapritme, haar cola zero-verslaving, de babybotox, maar eveneens over de continue chaos in haar hoofd en het verlies van haar broer.
Tijdens deze nieuwste aflevering van ‘Schone Vrouwen’ heeft de luisteraar meer dan ooit het gevoel dat hij een gesprek onder vriendinnen volgt. Soms lijken de dames te vergeten dat de micro’s aan staan, al lijkt dat voor de ervaren JOE-ochtendstem nooit een obstakel om eerlijk haar verhaal te vertellen. De immer stralende Anke Buckinx heeft helaas op jonge leeftijd haar broer verloren. Elf jaar geleden moest de familie Buckinx afscheid nemen van een belangrijk onderdeel van hun leven en dat heeft ook op het zonnetje in huis de nodige indruk nagelaten: “De dood van mijn broer heeft mij enorm veranderd.
Daarvoor had ik een heel onbezorgd leven en toen hij overleed, dacht ik vier jaar lang dat ik nooit meer gelukkig zou kunnen worden, dat is heel akelig. Ik voelde me zo alleen en had het gevoel dat ik me nu dubbel moest gaan bewijzen. Toen ben ik in therapie gegaan en dat heeft, naast een eigen gezin krijgen, heel veel geholpen. Ik kan nu zeggen dat ik het volledig geplaats heb en terug even gelukkig ben als voordien.” De afdruk van dit verlies uit zich bij Anke vandaag in haar manier van leven. “Je leert heel goed relativeren en mild zijn voor mensen die dat nog niet kunnen. Ik ben ook altijd op zoek naar het licht. Ik lees of kijk niets meer waar ik ongelukkig van word en ik vergelijk mezelf niet meer. Ik heb heel weinig talenten. Ik kan heel eerlijk zijn op de radio en ik schrijf wat collumns, dat kan ik. Maar ik heb heel weinig aanleg voor specifieke dingen. Ik heb altijd chaos en onrust in mijn hoofd, en daarom is het voor mij ook heel moeilijk om te multitasken. Alles gaat altijd moeilijk moeilijk moeilijk. Ik zie natuurlijk wel wat andere mensen neerpoten en dan denk ik wauw. Maar ik denk dan niet ‘dat wil ik ook’, want ik weet dat ik er ook geen aanleg voor heb”, stelt Anke vast.
Als schone vrouw in de gelijknamige podcast is het natuurlijk aan Anke om al haar beautyrituelen en -geheimen vrij te geven. Naast haar natuurlijke weelderige krullenbos en oogverblindende glimlach, maakt haar ongeremde karakter een groot deel uit van haar schoonheid en dat is volgens haar meteen hét geheim: “Ik heb nooit het gevoel dat ik iets moet opkroppen, ik flap er gewoon alles uit.” Ondanks dat de radiopresentatrice altijd vrolijk oogt, gaat het humeur toch bergaf doorheen de dag. “Ik slaap veel te weinig, een vijftal uurtjes per nacht. Ik heb ook geen last van een ochtendhumeur, maar van een avondhumeur, dan word ik echt een kleuter. Naast het weinig slapen, ben ik ook enorm fan van cola zero en het zogenaamde pendelfruit. ’s Ochtends enthousiast mee naar de werkvloer en ’s avonds even enthousiast terug mee naar huis, tot het echt te bruin en geblutst is om nog op te eten”, lacht ze.
Desondanks ondervindt Anke weinig effecten van het ouder worden en zijn grote verjongende ingrepen zeker niet aan de orde: “Ik doe af en toe tussen mijn wenkbrauwen wel babybotox voor de fronsrimpel. Ik slaap heel weinig en ben super expressief in mijn gezicht. Moest ik dat niet laten doen, ben ik de hele dag aan het fronsen. Plus het geeft natuurlijk ook gewoon een frisse blik. Laten snijden in mijn gezicht, zoals een facelift, zou ik nooit doen. Ik heb er niets op tegen, want als het goed gedaan is, zie je het niet eens, maar ik heb er gewoon schrik van.”
De podcast ‘Schone Vrouwen’, met deze maand als centrale gast Anke Buckinx, is te beluisteren via http://rigorgeous.lnk.to/schonevrouwen. De andere afleveringen met ondermeer Bieke Ilegems, Lynn Wesenbeeck, Martine Prenen, Ann De Bisschop en Ellen Van Loy zijn eveneens hier terug te vinden.
