Een dubbel feest voor Helmut Lotti. Op maandag staan zijn songs centraal in de voorlaatste aflevering van Liefde voor Muziek én wordt hij door zijn collega’s ook in de bloemetjes gezet voor zijn verjaardag.
“Fantastisch”, reageert Helmut geëmotioneerd. “Ik heb nog nooit tegelijk van zo veel mensen zo veel cadeautjes gekregen. En dat zij nu ook nog hun ziel gaan leggen in mijn nummers, is een ontzettend mooi cadeau.” Helmut Lotti goes latin, Helmut Lotti goes dance, Helmut Lotti goes Nederlandstalig: voor een laatste keer worden alle muzikale grenzen doorbroken.
Helmut Lotti is de populairste klassieke zanger die Vlaanderen ooit heeft gekend. Van Elvis-imitator over Vlaamse zanger naar meer dan 10 miljoen verkochte platen: het sprookje is gekend. Zijn collega’s hebben dan ook keuze te over wanneer ze zich verdiepen in zijn repertoire van de voorbije 29 jaar. K’s Choice gaat het verst terug in de tijd. “We gaan iets doen dat je van ons absoluut niet zou verwachten”, teaset Gert. Samen met Sarah brengt hij een ontroerende Nederlandstalige cover van Waarom Ik? uit 1990, die Helmut meteen naar de keel grijpt. Ook Niels keert terug naar Helmuts beginperiode. Hij geeft Ik Wist Niet Waar Ik Het Had een nieuwe dimensie.
“Ik wil vooral de auteur-componist Helmut Lotti in de verf zetten”, kondigt Cocojr. aan. “Want weinig mensen weten dat hij hele mooie nummer schrijft.” De reactie van Helmut op zijn keuze voor Won’t You Help Me is sprekend: “Da meende gij ni?! De max! Ik ga u ‘nen toes geven’.” En dan moet Coco’s latinversie nog komen… Ook de cover van Sharon op My Love Will Never Die – dat Helmut voor zijn dochter schreef – laat hem sprakeloos achter. “Dit nummer betekent heel veel voor mij.”
Jasper trekt een laatste keer alle registers open met een vleugje klassieke muziek. Hij brengt Una Fortiva Lagrima. “Jij zingt dat met een heel orkest, ik ga het proberen alleen met mijn gitaar te doen”, klinkt het. Silvy koos met Faith, Hope and Love een nummer van Helmuts laatste plaat. En daar doet ze iets gewaagd mee…
Als tribute brengt Helmut zelf één van de grootste klassiekers allertijden: Purple Rain van Prince. “Mensen verklaren mij gek, want dit is heiligschennis. Maar muziek is van iedereen. Als hij Una Fortiva Lagrima mag zingen, mag ik ook Purple Rain zingen.”