Jeroen Meus heeft het erg moeilijk gehad met de dood van zijn broer. Hij maakte ‘Dagen zonder broer’ om dat verlies te kunnen verwerken en dat heeft hem geholpen. Maar de dood van zijn broer heeft veel dingen in zijn leven veranderd.
“Ik beleef zo’n reis nu op een heel andere manier dan vóór de dood van Wim. Vroeger stond ik niet zo stil bij het mooie, volle leven dat ik mag leiden. Bij al die prachtige uren die ik cadeau krijg. En nu stond ik plots in een onooglijk dorpje in Georgië dat zelfs niet op Google Maps te vinden is, ik keek naar de vrouwen die daar de koeien aan het melken waren en dacht: verdorie, dat ik dit mag meemaken”, zegt Jeroen in Humo.
Ondertussen heeft Meus de dood van zijn broer een plaats kunnen geven en gaat het weer beter met de chef. Dat is toch anders geweest.
“Ik kon me simpelweg niet inbeelden dat ik ooit weer het leven zou vieren. Maar de tijd heeft… troost gebracht, wilde ik zeggen, maar dat klopt niet. Nee, de tijd heeft me weer in beweging geduwd. Ik zei net dat Wim op mijn schouder zit. Dat is ook zo, en hij moet daar vooral blijven zitten.”
