Toen Walter Grootaers te horen kreeg dat hij de ziekte met een K had aan zijn lever, moest er meteen worden ingegrepen. Door immuuntherapie te volgen kromp het gezwel in zijn lever naar zo’n zes centimeter en kon hij dan pas geopereerd worden.
“Begin oktober vorig jaar ben ik dan geopereerd met zo’n robot. Zeven gaten in mijn buik… Na drie dagen voelde ik me weer goed, na een halve dag liep ik alweer rond en dan ben ik thuis gaan revalideren. Daarna heb ik nog enkele maanden immuuntherapie gehad, maar dat is enkele weken geleden ook afgerond”, zegt Walter in De Morgen.
Het was de tweede grote tegenslag voor Walter, want in 2020 was hij ook al een van de eerste bekende covidpatiënten.
“Ik heb toen een tijd op intensive care gelegen, ook al omdat ze nog niet goed wisten wat ze met die ziekte aan moesten. Het was maart 2020, de epidemie was nog maar net uitgebroken. Ik was de hele tijd moe, leeg, kapot, had geen adem, mijn hand opheffen was al een geweldige inspanning. Mijn huisdokter meende dat ik niet besmet was, maar na twee dagen zei mijn vrouw: ‘We gaan naar de spoed.’ Ik mocht niet door de gewone ingang naar binnen, wel via de garage. Ik lag eerst naast een kind en een oudere vrouw, maar wegens besmettingsgevaar parkeerden ze me in het hok waar de schoonmaakspullen stonden.”
