Muriel Bats heeft twee fantastische zonen, elk met hun eigen ambities en dromen. Zo is haar oudste zoon, Thias, ervoor aan het sparen om naar het buitenland te kunnen verhuizen. Iets wat veel mama’s niet altijd zo leuk vinden.
“Ik ben al lang aan het oefenen, hé. Toen Thias drie was, ben ik bij zijn vader weggegaan. Daarna woonde hij om de week bij mij. Ik ben het dus al meer dan twintig jaar gewend om regelmatig afscheid van hem te nemen. Tijdens corona is hij permanent bij zijn vader gaan wonen, omdat al zijn vrienden daar in de buurt wonen. Recent heeft hij ook een halfjaar vrijwilligerswerk gedaan in het buitenland, toen zag ik hem ook minder vaak. En mijn andere zoon Mo verbleef lange tijd vaker bij zijn vader dan bij mij”, zegt Muriel in Dag Allemaal.
Veel ouders hebben er moeite mee dat ze hun kinderen maar om de week zien door de scheiding. En dat is bij Muriel niet anders geweest.
“Wanneer Thias naar zijn vader vertrok, was ik emotioneel een wrak. En ook bij Mo ervaar ik nu dat het telkens weer wennen is aan de stilte van dat lege huis. Dat is soms fijn, maar vaak moet ik door een soort van rouwperiode.”
