Als bekende en populaire zanger heeft Helmut Lotti alles wat zijn hart begeert. Toen hij nog een kind was, was dat alles behalve het geval. Ze hadden thuis niet veel, maar waren ook niet ongelukkig.
“Ik schaamde me wel. Ik liet mijn beste maat niet naar het toilet gaan bij ons thuis, want dat was een plank met een gat erin. Dat vond ik pijnlijk, maar voor het overige was er niets dan geluk. Ik mocht gaan fietsen, van ’s morgens vroeg tot het donker werd, op de prachtige vélo die mijn vader speciaal voor mij in elkaar had gestoken. En ’s avonds zorgde mijn moeder voor iets lekkers op tafel, en speelden we samen gezelschapsspelletjes. Dat is niet ongelukkig zijn, hè? Dat er weinig geld was, heeft me nooit bezwaard”, vertelt hij aan Humo.
Nu hoeft Helmut zich natuurlijk geen zorgen te maken om geld. Maar hij moet ook toegeven dat hij nu pas voor het eerst voor zichzelf aan het werken is.
“Wat ik zeg: dat wat er binnenkomt, nu écht van mij is, en niet gebruikt wordt om anderen vooruit te helpen. Het weinige dat er was, werd thuis gedeeld, en dat principe heb ik ook in mijn volwassen leven altijd toegepast. Ik had oog voor de mensen rond me – maar dat was naïef, besef ik nu.”