Toen Manu Van Acker drie jaar was en zijn broer 1 jaar, besloten hun ouders om uit elkaar te gaan. Manu heeft nooit begrepen waarom ze ooit aan kinderen zijn begonnen. En hij heeft dan ook gevraag aan zijn mama waarom ze dat wel hebben gedaan.
“Ze antwoordde toen: ‘Tja, ik weet het eigenlijk ook niet.’ Ik dacht: halló-oo! Ik stá hier wel, hè? Maar voor het overige heb ik een goeie band met mijn moeder, net als met mijn vader. En zij kunnen ook nog door één deur”, vertelt Manu aan Humo.
Een scheiding is als kind natuurlijk nooit leuk. Maar veel herinnert Manu zich daar ook niet meer van.
“Ik merkte alleen dat ik plots elke zondagavond naar de andere ouder ging. En de goudvis, Maurice, ging mee: hij had een reisaquarium, waarmee hij van de ene naar de andere bokaal vervoerd kon worden. Tot mijn moeder op het voor de hand liggende idee kwam om zelf een goudvis te kopen: toen is Maurice bij mijn vader gebleven, tot hij een tragische dood stierf.”
