Haar deelname aan ‘Liefde voor muziek’ zorgde voor een carrièreboost want sindsdien stond de telefoon voor optredens roodgloeiend.
Toch verliep het niet altijd even vlot. “De jaren tachtig waren voor mij ook moeilijk. Ik heb nooit geweten waarom maar VRT had me zonder reden buiten gezet. Ik was zo gedegouteerd van dat wereldje dat ik in de politiek ben gestapt, maar dat bleek ook een zware ontgoocheling. Pure vriendjespolitiek”, vertelt Margriet Hermans aan Story.
Voor haar geen politiek meer dus maar wel nog optreden in lokale culturele centra of zomerfestivals want de grote zalen zoals ‘Het Sportpaleis’ zijn niet echt haar ding.
Als men vraagt naar de reden van het succes, dan haalt Margriet het volgende aan tegen Story: “Anderen kunnen onze liedjes zingen maar zij missen onze persoonlijkheid. Dat klinkt heel stoeferig maar wij (Margriet en Willy Sommers) zijn uniek”.
Het grote aantal aanvragen weegt hoe langer hoe meer zwaar door. ‘Het voorbije jaar had ik weinig tijd om te bewegen. Na Liefde voor Muziek is mijn agenda ontploft. Misschien moet ik mijn vraagprijs verhogen en minder werken. Dit tempo kan ik niet blijven bolwerken”, vertelt Margriet aan Story.
