Een warme en innige band met je ouders, dat is toch wat iedereen wil. Werner De Smedt had een goeie band met zijn vader, maar niet zo intens als die met zijn moeder.
“We hadden gewoon geen warme, innige band , maar verder kan ik geen kwaad woord over hem zeggen. Mijn moeder had het knuffelen wel in zich, maar omdat dat thuis niet werd gecultiveerd, gebeurde dat ook met haar niet veel”, zegt Werner in Dag Allemaal.
Werner ging naar school in Ninove, op een college en als we Werner moeten geloven was daar het menselijke al helemaal verdwenen.
“In die ijzige kilte trachtte ik te overleven. Ik was vaak ziek, werd soms ’s nachts inademnood wakker. Mijn ongeruste ouders sleurden me van de ene dokter naar de andere. Die besloten dat ik allergisch was aan huisstofmijt, maar nooit stelde iemand de vraag of ik me wel goed voelde.”
De huisstofmijt lag dus niet aan de basis van het probleem, maar wel hoe Werner zich voelde. “Veel later heb ik beseft dat ik wellicht paniekaanvallen had, want na m’n 16de is me dat nooit meer overkomen.”
