Siska Schoeters: “ik ben zeer lang onzeker gebleven”

In Het Nieuwsblad staat deze week een interview met Siska Schoeters. De Studio Brussel-presentatrice heeft nooit een blad voor de mond genomen en dat doet zij nog steeds niet. Siska Schoeters zegt waarop het staat, is niet alleen eerlijk met zichzelf, maar ook eerlijk met de rest van de wereld. En dat siert haar. Siska heeft moeten knokken om te geraken waar zij nu staat: niets is haar cadeau gegeven, integendeel. Zelfs bij ‘haar’ Studio Brussel zijn ze jarenlang niet overtuigd geweest van haar kunnen.

“De eerste vijf jaar bij Studio Brussel waren waarschijnlijk mijn moeilijkste jaren. Ik kreeg geen contract, mensen die na mij kwamen kregen er wel een. Ik was nochtans de vaste invaller, maar vijf jaar lang bleven ze zeggen dat ze niet overtuigd waren. Ze zagen het niet”, lezen we in Het Nieuwsblad.  Het niet krijgen van een vast contract was een zware tegenvaller voor Siska Schoeters. Er kwamen nieuwe mensen bij, die kregen wél dat vast contract en zij niet. Bam, een zoveelste klap in het gezicht van Siska Schoeters. “Ik heb nog staan huilen in de gang. De hele zomer had ik het ochtendblok gepresenteerd, maar na de vakantie moest ik terug naar één dag per week presenteren. Ook financieel was dat niet makkelijk. Pas in 2007 kreeg ik mijn vast contract en mocht ik meteen ook Music for Life doen”. En dat mocht Siska Schoeters meerdere jaren doen, tot haar grote vreugde. Eindelijk kwam de ultieme beloning, die kans greep zij ieder jaar met beide handen, ook al waren die uitzendingen zwaar én emotioneel. Siska barstte meermaals in huilen uit, de emotionele kip. “Maar ik ben nog zeer lang onzeker gebleven”, reageert Siska in de weekendkrant. “Ik ben een vat vol onzekerheden. Ik worstel daar nog mee. Ik vind niet dat ik een schoon lijf heb. Ze zeggen altijd tegen mij dat ik een schoon gezichtje heb, dat ik keiveel uitstraal. In mijn hoofd klinkt dat als de rest zal dan wel niet goed zijn. Ik heb niet de typische tv-maten en ik heb al veel zitten huilen in paskamers. Op dat vlak ben ik echt wel een vrouw. Maar intussen heb ik geleerd wat er bij mijn lichaam past, wat de beste vormen voor mij zijn. Iedereen leert dat uiteindelijk, ik doe daar gewoon wat langer over”, besluit Siska op haar typische manier.